Вось ужо 15 гадоў на жытамлянскай зямлі квітнеюць «Васілёчкі»: на пачатку мая дзіцячы ўзорны фальклорны калектыў адсвяткаваў юбілей.

На самой справе яго творчы шлях пачаўся з «Вячорак» у Жытамлянскім сельскім доме культуры. Менавіта сюды ў далёкім 1986 годзе ўпершыню разам з бацькамі прыйшлі тыя хлопчыкі і дзяўчынкі, якія і стаялі ў вытокаў стварэння калектыву. Папярэднікі цяперашніх «Васілёчкаў» выступалі ў Гродне, неаднаразова запрашалі іх у сталіцу на Макаёнка, 9, дзе здымалася перадача «Запрашаю на вячоркі». Рэспубліканскае тэлебачанне таксама часта наведвалася ў вёску, і дзеці разам за дарослымі прымалі ўдзел у перадачы «Спявай, душа».

Гукі «Вальса вёскі Жытомля» нагадалі аб тым, што непрыкметна надышоў час развітвацца. Апошнім акордам у свяце народнай творчасці сталі гучныя апладысменты гледачоў. А гэта для «Васілёчкаў» і ёсць найвышэйшае прызнанне іх таленту.

У 2007 годзе юных жытамлянскіх фалькларыстаў пад сваё крыло ўзяў Гродзенскі раённы цэнтр творчасці дзяцей і моладзі. Тады калектыў атрымаў  назву «Васілёчкі». Праз 9 гадоў ён абараніў высокае званне ўзорнага, якое з тых часоў неаднойчы пацвердзіў.

З самага першага дня ў рэпертуары «Васілёчкаў» не было аніводнай запазычанай песні – толькі тыя, што спявалі яшчэ бабулі і прабабулі. Па крупінках аднаўлялі і абрады «Гуканне вясны», «Вялікдзень», «Каляды», «Выправы да войска», «Выправы да шлюбу маладой і маладога», «Прыезд маладой да маладога»… Кожны з іх – міні-спектакль са сваёй драматургіяй, жывой музыкай, самабытнай харэаграфіяй.

 З 2011 года па сённяшні дзень «Васілёчкі» 20 разоў былі на абласных і рэспубліканскіх фэстывалях па фальклору. І з кожнай такой творчай камандзіроўкі вярталіся з перамогамі і ўзнагародамі. Неаднаразова займалі яны прызавыя месцы на Рэспубліканскім конкурсу «Юныя таленты Беларусі» ў Нацыянальным дзіцячым адукацыйна-аздараўленчым цэнтры «Зубраня». Добра ведалі нашых артыстаў і на Міжнародным велікодным фестывалі «Канапелька» ў польскім горадзе Кнышын.  

Праз творчую школу «Васілёчкаў» прайшлі не менш за сотню таленавітых дзяцей. Некаторыя менавіта тут вызначыліся са сваёй будучай прафесіяй. Таму аперыўшыяся «птушаняты» не змаглі прапусціць такую значную падзею ў жыцці роднага калектыву. Адданасць удзельнікаў – адзін са складнікаў даўгалецця «Васілёчкаў». А здолела згуртаваць аматараў народнай творчасці вакол сябе нязменны кіраўнік і вечны рухавік калектыву Тарэса Адамовіч.

Дырэктар Гродзенскага раённага цэнтра творчасці дзяцей і моладзі Мая Слуцкая адзначыла, што Тарэса Антонаўна – узор самаахвярнага служэння мастацтву:

– Вы займаецеся цяжкай і высакароднай справай – далучэннем дзяцей і дарослых да найбагацейшага свету фальклору. Па чалавечым узросце 15 гадоў – яшчэ юнацтва. Таму мы жадаем калектыву развіцця, новых поспехаў, дасягненняў. Працягвайце беражліва захоўваць традыцыі продкаў і радаваць сваім талентам аднавяскоўцаў і жыхароў не толькі Гродзенскага раёна, але і вобласці, Беларусі і іншых краінаў.

Начальнік аддзела культуры Гродзенскага райвыканкама Таццяна Кузьма падзякавала спадкаемцаў духоўных набыткаў беларускага народа за тое, што не даюць вычарпацца гэтай жыватворнай крыніцы.

– Бясконцай любоўю да роднай зямлі і нашай багацейшай культурнай спадчыны працята ўся ваша творчасць. На ёй вы выхоўваеце ў моладзі патрыятычныя пачуцці, не даючы тым самым перапыніцца сувязі пакаленняў, – лічыць намеснік старшыні па ідэалагічнай рабоце СВК «Прагрэс-Верцялішкі» Алена Чарнушчык.

Юбілей – гэта заўсёды шчырыя словы пажаданняў, кветкі і падарункі ад калег, сяброў і гасцей. Так, Падзячныя пісьмы ад Гродзенскага раённага цэнтра творчасці дзяцей і моладзі, Гродзенскага райвыканкама атрымалі Тарэса Адамовіч, акампаніятар Уладзімір Пузыня, юныя зорачкі Лэйла Озшан, Глеб Сіткевіч, Улада Лука і Ксенія Кузьміч, Паліна і Станіслаў Лубоўскія, Карына Квятко, Міхаіл Жылатаў, Сафія Гут, Паліна Гасевіч, Алег Коменч, Раман Якусевіч і Сафія Каралькова.

Павіншавалі імяніннікаў таксама старшыня Верцялішкаўскага сельвыканкама Сяргей Сінякоў і Валянціна Жук, якая шмат зрабіла для таго, каб вучні Жытамлянскай сярэдняй школы ў складзе «Васілёчкаў» праслаўлялі родны край. Падзяліў радасць са сваімі пераемнікамі і народны тэатр народнай песні «Матуліна песня». Ну і які ж Дзень нараджэння без торта? Калі загасілі свечы, Тарэса Антонаўна не вытрымала і падзялілася сваёй марай: вельмі б ёй хацелася, каб «Васілёчкі» папаўняліся новымі дзецьмі. І што вы думаеце? Жаданне споўнілася ў той жа вечар: да калектыву далучыліся дзве дзяўчынкі.

Песні каляндарна-абрадавага цыкла, сямейна-бытавыя, лірычныя і жартоўныя, скокі пад гармонік, як каштоўныя жамчужыны, нанізваліся на нітку канцэрта. Дарэчы, спявалі не толькі віноўнікі ўрачыстасці. Напрыклад, Алену Чарнушчык запрасілі выканаць куплет з «Купалінкі». Страсянулі даўніной і выхаванцы «Васілёчкаў» і «Вячорак».